بعضی از اعضای بدن ما که کار خاصی انجام نمی‌دهند، برای اجدادمان کاربرد داشته‌اند؛ به‌عنوان مثال، آپاندیس جزو اعضای ضروری بدن انسان امروزی تلقی نمی‌شود. اما نتایج بعضی پژوهش‌ها عنوان می‌کند که آپاندیس در ذخیره باکتری‌های مفید نقش داشته است. درحالی‌که امروز مشاهده می‌کنیم در مواردی که آپاندیس افراد دچار التهاب یا پارگی می‌شود، به حذف آن با عمل جراحی نیاز خواهد بود. با مجله دلتا همراه باشید تا با اعضای بدنی که دیگر نیازی به آن نداریم آشنا شوید.
اعضای بدنی که دیگر نیازی به آن نداریم
۱- آپاندیس
کاربرد آپاندیس، احتمالا مربوط به هضم خوراکی‌های گیاهی بشر پیشین بوده است. هر چند که مهره‌داران گیاهخوار، هنوز هم برای هضم غذای خود به آپاندیس متکی هستند، اما این عضو جزو دستگاه گوارش انسان پذیرفته نمی‌شود. از همان زمانی‌که گوشت را وارد رژیم غذایی خود کردیم، دیگر نیازی به یک سیستم فوق طولانی و پیچیده برای هضم غذا نداریم. بااین‌حال، همچنان شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد آپاندیس برخی از باکتری‌های مفید روده را ذخیره می‌کند؛ اما مشخص نیست که در حال حاضر هم، چنین کاری را برای ما انجام می‌دهد یا آنکه وظیفه جدید دیگری را بر عهده گرفته است.
۲- عضله لونگوس
اگر پشت مچ دست خود را روی یک میز قرار دهید و انگشت شست خود را به انگشت کوچک‌تان متصل کنید، ممکن است گروهی از عضلات را در مچ دست ببینید. نام این عضله، عضله لونگوس یا ماهیچه درازگردن است. این عضله به پیشنیان ما کمک می‌کرد تا از درختان بالا بروند.
این ماهیچه برای انسان‌های اولیه کارگشا بود. باتوجه به اینکه حدود دو میلیون سال است که روی دو پای خود راه می‌رویم، دیگر نیازی به این عضله نداریم.
۳- دندان عقل
اکنون در دوره‌ای به سر می‌بریم که غذاها به‌اندازه کافی نرم هستند و دندان‌های آسیاب به‌تنهایی از پس خرد کردن مواد غذایی برمی‌آیند. بنابراین، دیگر مانند گذشته نیازی به دندان عقل نداریم.
۴- ماهیچه راست‌کننده مو
بدن نیاکان ما، موی بیشتری نسبت به بدن امروزی ما داشته است. از این‌رو ماهیچه راست‌کننده مو در آن روزگار، کمک حال آن‌ها بوده است. این ماهیچه با انقباض خود باعث راست شدن موهای بدن می‌شود.
در مورد حیواناتی که خزهای ضخیمی دارند، ماهیچه راست‌کننده مو به گرم‌نگه‌داشتن‌شان کمک می‌کند. از طرفی این عضلات می‌تواند حیوانات را بزرگ‌تر از آنچه هستند نشان دهد؛ جوجه‌تیغی از جمله حیواناتی است که از مزایای این عضو منقرض‌شده برخوردار است.
۵- استخوان دنبالچه
استخوان دنبالچه از بقایای زمانی است که پدربزرگ‌های ما دارای دم بودند. به این ترتیب دم حذف شد اما استخوان دنبالچه باقی ماند. درواقع این استخوان به گذشتگان ما کمک می‌کرد تا تعادل خود را حفظ کنند. با این حال، دنبالچه دیگر هدف خاصی را دنبال نمی‌کند. در واقع اجداد ما طی جهش‌های ژنتیکی دم خود را از دست دادند.
۶- ماهیچه لاله گوشی
ماهیچه لاله گوشی گوش به پستانداران کمک می‌کند تا محل صدا را شناسایی کرده و احساسات خود را ابراز کنند.
۷- ماهیچه پیرامیدالیس
ماهیچه پیرامیدالیس به انقباض خط سفید شکمی کمک می‌کند اما در عملکرد ماهیچه‌های زیرشکمی تاثیری ندارد. در مجموع، حدود ۲۰ درصد افراد فاقد ماهیچه‌های پیرامیدالیس هستند.
۸- نوک پستان مردان
مردان در شرایط طبیعی قادر به شیردهی نیستند. زیرا برای شیردهی نیاز به سطح بالایی از هورمون پرولاکتین است؛ ازاین‌رو مردان نیازی به داشتن این عضو ندارند.
۹- پلک سوم
پرندگان، خزندگان و برخی از پستانداران می‌توانند با کمک غشای محافظ، چشم خود را مرطوب نگه داشته و مانع از ورود گرد و غبار به داخل آن شوند. انسان امروز مانند گذشتگان خود قادر به کنترل این غشا نیست و تنها بخشی از آن به‌صورت پلک سوم در گوشه چشم باقی مانده است.
البته دلیل آنکه چرا انسان‌ها این غشای چشمی را از دست داده‌اند، دقیقا واضح نیست. بااین‌حال، گونه‌های نادری از پستانداران دارای پلک سوم هستند؛ ازاین‌رو این احتمال می‌رود که پلک سوم خود را در زمان‌های بسیار دور از دست داده باشیم.
پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطالب دانستنی مطلب اجساد ۲۳۰۰ ساله‌ای که هنوز هم زنده هستند! را بخوانید.
امیکرون و آنچه درباره خطرات ابتلا به آن باید بدانید