بسیاری از دانشمندان گمان می‌کنند که برخورد شهاب سنگ ها روزگاری آب را به زمین آورده‌اند، اما تحقیقاتی که پیش‌تر انجام شده نشان می‌دهد که واکنش‌های شیمیایی درون آن‌ها که شامل آب نیز بوده است میلیاردها سال پیش متوقف شده است و اکنون این سوال مطرح است که آیا این شهاب سنگ‌ها آب خود را مدت‌ها پیش از دست داده اند یا خیر. در این مطلب از مجله دلتا درباره پژوهش‌های جدید می‌خوانید.
سایمون ترنر (Simon Turner) از دانشگاه مک کواری (Macquarie) در سیدنی، استرالیا و همکارانش، ۹ شهاب‌سنگ را که در قرن گذشته به زمین افتاده بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. این شهاب سنگ‌ها زمانی قسمتی از سیارک‌هایی بودند که حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش تشکیل شده‌اند و دانستنی ما را از سنگ‌های آسمانی افزایش داده‌اند.
زمانی که یخ درون شهاب سنگ‌ها آب می‌شود آب ایجاد شده به همراه مواد محلول در آن از قسمتی به قسمت دیگر می‌رود و از آنجا که اورانیوم برخلاف توریم عنصری محلول در آب است محققان می‌توانند با بررسی توزیع ایزوتوپ‌های این دو عنصر به دنبال شواهدی از وجود آب باشند.
اورانیم و توریم نیمه عمر بسیار کوتاهی دارند و بنابراین فقط وقایعی را که در طول یک میلیون سال گذشته اتفاق افتاده‌اند ثبت می‌کنند. الگوی‌های اورانیوم و توریم نشان می‌دهد که برخورد شهاب سنگ‌ها در طول یک میلیون سال گذشته واکنش‌های شیمیایی با حضور آب داشته‌اند.
فعالیت شیمیایی شهاب سنگ ها
سارا راسل(Sara Russell) از موزه تحقیقاتی لندن که در این مقاله شرکت نداشته می‌گوید: ما همیشه شهاب سنگ‌ها را اجرامی تصور می‌کردیم که از ابتدای تشکیل منظومه شمسی تغییر نکرده‌اند اما مطالعات جدید نشان می‌دهد که آن‌ها از نظر شیمیایی فعال بوده‌اند. این شهاب سنگ‌ها احتمالا در گذشته آب و مواد آلی به زمین آورده‌اند. این فرضیه را می‌توان با آزمایش نمونه‌هایی که مستقیما از سیارک‌ها گرفته شده به عنوان مثال توسط فضاپیمای Hayabusa ۲ ژاپن و فضاپیمای OSIRIS-REx ناسا مورد بررسی قرار داد.
پیشنهاد مطالعه: در مجله دانستنی دلتا مطلب «کهکشان سیگار کجاست؟» را بخوانید
بسیاری از دانشمندان گمان می‌کنند که برخورد شهاب سنگ ها روزگاری آب را به زمین آورده‌اند، اما تحقیقاتی که پیش‌تر انجام شده نشان می‌دهد که واکنش‌های شیمیایی درون آن‌ها که شامل آب نیز بوده است میلیاردها سال پیش متوقف شده است و اکنون این سوال مطرح است که آیا این شهاب سنگ‌ها آب خود را مدت‌ها پیش از دست داده اند یا خیر. در این مطلب از مجله دلتا درباره پژوهش‌های جدید می‌خوانید.
سایمون ترنر (Simon Turner) از دانشگاه مک کواری (Macquarie) در سیدنی، استرالیا و همکارانش، ۹ شهاب‌سنگ را که در قرن گذشته به زمین افتاده بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. این شهاب سنگ‌ها زمانی قسمتی از سیارک‌هایی بودند که حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش تشکیل شده‌اند و دانستنی ما را از سنگ‌های آسمانی افزایش داده‌اند.
زمانی که یخ درون شهاب سنگ‌ها آب می‌شود آب ایجاد شده به همراه مواد محلول در آن از قسمتی به قسمت دیگر می‌رود و از آنجا که اورانیوم برخلاف توریم عنصری محلول در آب است محققان می‌توانند با بررسی توزیع ایزوتوپ‌های این دو عنصر به دنبال شواهدی از وجود آب باشند.
اورانیم و توریم نیمه عمر بسیار کوتاهی دارند و بنابراین فقط وقایعی را که در طول یک میلیون سال گذشته اتفاق افتاده‌اند ثبت می‌کنند. الگوی‌های اورانیوم و توریم نشان می‌دهد که برخورد شهاب سنگ‌ها در طول یک میلیون سال گذشته واکنش‌های شیمیایی با حضور آب داشته‌اند.
فعالیت شیمیایی شهاب سنگ ها
سارا راسل(Sara Russell) از موزه تحقیقاتی لندن که در این مقاله شرکت نداشته می‌گوید: ما همیشه شهاب سنگ‌ها را اجرامی تصور می‌کردیم که از ابتدای تشکیل منظومه شمسی تغییر نکرده‌اند اما مطالعات جدید نشان می‌دهد که آن‌ها از نظر شیمیایی فعال بوده‌اند. این شهاب سنگ‌ها احتمالا در گذشته آب و مواد آلی به زمین آورده‌اند. این فرضیه را می‌توان با آزمایش نمونه‌هایی که مستقیما از سیارک‌ها گرفته شده به عنوان مثال توسط فضاپیمای Hayabusa ۲ ژاپن و فضاپیمای OSIRIS-REx ناسا مورد بررسی قرار داد.
پیشنهاد مطالعه: در مجله دانستنی دلتا مطلب «کهکشان سیگار کجاست؟» را بخوانید
امیکرون و آنچه درباره خطرات ابتلا به آن باید بدانید