ستاره سهیل پس از شباهنگ، روشن‌ترین ستاره در آسمان است. این ستاره به راحتی از نیمکره جنوبی زمین در اکثر شب‌های سال مشاهده می‌شود. در واقع برای مناطق وسیعی از سرزمین‌های جنوبی زمین، سهیل یکی از ستارگان حول قطبی است. این ستاره هیچ‌گاه غروب نمی‌کند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره ستاره سهیل، دومین ستاره روشن آسمان صحبت خواهیم کرد.
ستاره سهیل، دومین ستاره روشن آسمان
در نیمکره شمالی، دیدن این ستاره به راحتی امکان پذیر نیست. این ستاره را در عرض‌های جغرافیایی بالاتر از ۳۷ درجه شمالی به هیچ وجه نمی‌توان دید.
درواقع اصلا در این مناطق طلوع نمی‌کند. به هر میزان که عرض جغرافیایی محل سکونت شما از ۳۷ درجه شمالی کمتر باشد، دیدن آن برای شما ساده‌تر و در مدت زمان بیشتری امکان پذیر خواهد بود.
در استان‌های آذربایجان شرقی و غربی این ستاره هیچ‌گاه طلوع نمی‌کند. در تهران هم حداکثر ۲ درجه بالای افق جنوبی ارتفاع می‌گیرد. هر چه به سمت شهرهای جنوبی‌تر جابه‌جا شویم حداکثر ارتفاع آن بیشتر و شرایط دیدنش ساده‌تر می‌شود.
بیشترین مقدار ارتفاع آن هم در چابهار است که به ۱۲ درجه از افق جنوبی می‌رسد.
مشاهده ستاره سهیل
سهیل پرنورترین ستاره صورت فلکی شاه تخته است. سهیل را به علت قرار گرفتن در پایین (جنوب) شباهنگ به راحتی می‌توان در آسمان یافت، البته در مرکز و جنوب ایران. هنگامی که شباهنگ به بالاترین ارتفاع خود در آسمان برسد، ستاره سهیل هم تقریبا به بالاترین ارتفاع خود رسیده است. در این زمان سهیل پایین دست شباهنگ در نزدیکی افق جنوبی خودنمایی می‌کند. به علت نورانیت بالای آن به راحتی می‌توان آن را در آسمان جنوبی پیدا کرد.
در اکثر مناطق ایران این ستاره در مجاورت افق جنوبی دیده می‌شود. پس باید هم افق جنوبی باز داشته باشیم و هم آسمانی پاک و تمیز؛ وگرنه یا در پشت عوارض زمینی مخفی می‌شود یا در غبار و آلودگی جوی فروغ خودش را از دست می‌دهد.
موقعیت سهیل در آسمان نیمکره شمالی
کافی است در شب‌های سرد زمستانی، ستاره شباهنگ را زیر نظر بگیرید. زمانی که شباهنگ به بالاترین ارتفاع خود در طول شب رسید می‌توانید ستاره سهیل را در زیر آن و به فاصله کمی از افق جنوبی مشاهده کنید. در اطراف آن ستاره پرنوری وجود ندارد و به راحتی می‌توانید آن را تشخیص دهید.
پیشنهاد مطالعه: مطلب با چشم غیرمسلح چند ستاره می‌توان دید را بخوانید.
ستاره سهیل پس از شباهنگ، روشن‌ترین ستاره در آسمان است. این ستاره به راحتی از نیمکره جنوبی زمین در اکثر شب‌های سال مشاهده می‌شود. در واقع برای مناطق وسیعی از سرزمین‌های جنوبی زمین، سهیل یکی از ستارگان حول قطبی است. این ستاره هیچ‌گاه غروب نمی‌کند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره ستاره سهیل، دومین ستاره روشن آسمان صحبت خواهیم کرد.
ستاره سهیل، دومین ستاره روشن آسمان
در نیمکره شمالی، دیدن این ستاره به راحتی امکان پذیر نیست. این ستاره را در عرض‌های جغرافیایی بالاتر از ۳۷ درجه شمالی به هیچ وجه نمی‌توان دید.
درواقع اصلا در این مناطق طلوع نمی‌کند. به هر میزان که عرض جغرافیایی محل سکونت شما از ۳۷ درجه شمالی کمتر باشد، دیدن آن برای شما ساده‌تر و در مدت زمان بیشتری امکان پذیر خواهد بود.
در استان‌های آذربایجان شرقی و غربی این ستاره هیچ‌گاه طلوع نمی‌کند. در تهران هم حداکثر ۲ درجه بالای افق جنوبی ارتفاع می‌گیرد. هر چه به سمت شهرهای جنوبی‌تر جابه‌جا شویم حداکثر ارتفاع آن بیشتر و شرایط دیدنش ساده‌تر می‌شود.
بیشترین مقدار ارتفاع آن هم در چابهار است که به ۱۲ درجه از افق جنوبی می‌رسد.
مشاهده ستاره سهیل
سهیل پرنورترین ستاره صورت فلکی شاه تخته است. سهیل را به علت قرار گرفتن در پایین (جنوب) شباهنگ به راحتی می‌توان در آسمان یافت، البته در مرکز و جنوب ایران. هنگامی که شباهنگ به بالاترین ارتفاع خود در آسمان برسد، ستاره سهیل هم تقریبا به بالاترین ارتفاع خود رسیده است. در این زمان سهیل پایین دست شباهنگ در نزدیکی افق جنوبی خودنمایی می‌کند. به علت نورانیت بالای آن به راحتی می‌توان آن را در آسمان جنوبی پیدا کرد.
در اکثر مناطق ایران این ستاره در مجاورت افق جنوبی دیده می‌شود. پس باید هم افق جنوبی باز داشته باشیم و هم آسمانی پاک و تمیز؛ وگرنه یا در پشت عوارض زمینی مخفی می‌شود یا در غبار و آلودگی جوی فروغ خودش را از دست می‌دهد.
موقعیت سهیل در آسمان نیمکره شمالی
کافی است در شب‌های سرد زمستانی، ستاره شباهنگ را زیر نظر بگیرید. زمانی که شباهنگ به بالاترین ارتفاع خود در طول شب رسید می‌توانید ستاره سهیل را در زیر آن و به فاصله کمی از افق جنوبی مشاهده کنید. در اطراف آن ستاره پرنوری وجود ندارد و به راحتی می‌توانید آن را تشخیص دهید.
پیشنهاد مطالعه: مطلب با چشم غیرمسلح چند ستاره می‌توان دید را بخوانید.
امیکرون و آنچه درباره خطرات ابتلا به آن باید بدانید